Babieniec (Babenczien,
pózniej Babziens). Wieś czynszowa lokowana na prawie
chełmińskim w roku 1390. Jej obszar wynosił 40 łanów (672
ha) , z czego sześć należało do sołtysa. Osadnicy płacili z
każdej włóki pół grzywny czynszu (składali w daninie dwie
kury).
Przez
wieś biegła droga z Reszla przez Tołkiny, Warnikajmy,
Drogosze do Gierdaw (Żelaznodrożnyj).
We wsi
znajdowała się karczma, przynosząca jednak nikły widocznie
dochód, gdyż jej właściciel płacił ledwie jedną grzywnę i
osiem skojców czynszu. Wieś wzięła swą nazwę od Jeziora
Babienieckiego, zaś jezioro od Prusów, którzy często
nazywali je Babatis – czyli fasolowe. W okresie wojny
trzynastoletniej (1454-1466) i wojny z lat 1519-1521 wieś
była bardzo srogo doświadczona.
W
1817 roku folwark i wieś miały 14 domów i 186 mieszkańców.
W
połowie XIX w. rodzina von Borke sprzedała Babieniec
baronowi von Arnim.
Około
roku 1913 Babieniec przeszedł w ręce Charlotte Metzner która
była córką dzierżawcy Barcian. Ostatnim właścicielem majątku
był Erich Pich. W roku 1927 majątek wykupiła spółka
handlująca gruntami która poddała go parcelacji. W 1925 r.
wybudowano tu szkołę.
W
1939 roku Babieniec liczył 346 mieszkańców.
W
1973 roku sołectwo Babieniec obejmowało trzy miejscowości i
wchodziło w skład gminy Korsze . W 1970 roku we wsi żyło 148
osób. Działała w tymże roku czteroklasowa szkoła podstawowa.
Źródła:
1).
„Kętrzyn - z dziejów miasta i okolicy” wyd. Pojezierze;
Olsztyn 1978
2). „Ketrzyn
– z dziejów miasta i powiatu” Zofia Licharewa wyd.
Pojezierze; Olsztyn 1962
